Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
қироат — [قرائت] а 1. хондан, хониш ( и китоб, рӯзнома, шеър ва ғ.): китоби қироат, китоби хониши мактабӣ 2. хондани Қуръон; қироат кардан а) ба овози баланд (бо риояти илми таҷвид) хондани оятҳои Қуръон; б) хондан, мутолиа кардан (мас., шеърро) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қуръонхон — [قرآن خوان] хонандаи Қуръон, он ки Қуръон мехонад, қорӣ; порсо, обид … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қуръонхонӣ — [قرآن خواني] маросими хондани Қуръон; машғул будан бо хондани Қуръон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фуровардан — [فراوردن] 1. поин овардан, фурӯ овардан; пиёда кардан (чизе ё касеро аз чое, масалан асп ё ароба ва ғ.) 2. маҷ. хатм кардан, хонда ба итмом расонидан; Қуръон фуровардан хатми Қуръон; гардан (сар) фуровардан маҷ. таслим шудан; итоат кардан; келин… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хатм — [ختم] а 1. кит. мӯҳр задан, мӯҳр гузоштан; мӯҳр; хатм будан маҷ. мансуб будан, муайян будан 2. поён, анҷом, тамом, хатми таҳсил, хонданро дар ягон мактаб ба анҷом расондан; хатми Қуръон Қуръонро аз аввал то ба охир хонда тамом кардан 3. маросими… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳизб — [حزب] а 1. гурӯҳи одамон, ки бо як мақсад муттаҳид шудаанд; фирқа, партия 2. гурӯҳ, даста, фавҷ 3. сипоҳ, лашкар; тобеин, мададгорон 4. воҳиди тақсим кардани Қуръон, ки ба чаҳоряки ҷузъ ё пора баробар аст ва дар маҷмӯъ Қуръон аз 120 ҳизб иборат… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аласт — [الست] а. д. рӯзи ибтидои офариниш; рӯзи азал мутобиқи тафсири Қуръон, замони оғозин, ки рӯҳҳо (арвоҳ) офарида шуда буданд, вале ҷасадҳо (аҷсод) ҳанӯз офарида нашуда буданд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
алҳамд — [الحمد] а. д. номи сураи аввалини Қуръон, ки хониш дар мактаби динӣ аз он сар мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аҳл — [اهل] а 1. зан, аёл; аҳлу аёл зану фарзандон, аъзои хонавода, ҳар яке аз афроди хонадон 2. мардум, халқ; бошандагон, сокинон; аҳли шаҳр сокинони шаҳр 3. лоиқ, сазовор, муносиб 4. тифоқ, муттафиқ; ёр аҳл аст, кор саҳл аст (зарб.) 5. мансуб,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вақф — [وقف] а. таър 1. мулк (замин, бино ва ғ.), ки соҳибаш онро барои масрафи мадраса ё масҷиде бахшида ё васият кардааст 2. кит. таваққуф, истодан (мас., вақти хондани Қуръон дар миёни оят истодан, вақф кардан) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
